ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ...
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΕΝΤΥΠΟ «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ» ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Ήρθε η ώρα της επιβεβαίωσης για όσους υποστηρίζαμε ότι η εκλογή Σύριζα θα εντείνει και θα επιταχύνει τις ταξικές αντιθέσεις και τις επαναστατικές διαδικασίες. Στοιχειό των επαναστατών είναι ο ελιγμός και ο τακτικισμός, ώστε να επιτευχθούν χτυπήματα στην κυριαρχία ακόμα και με αντιφατικά μέσα. Υποχρέωση του επαναστάτη είναι να σπάει τα δόγματα και τις δοξασίες ακόμα και των επαναστατικών ευαγγελίων.
Αυτή τη φορά δεν θα κινηθούμε και δεν πρέπει να κινηθούμε ως οι νέοι Πόντιοι Πιλάτοι, με προτάγματα εκτός τόπου και χρόνου όταν μπροστά μας αντιπαραβάλλονται οι νεονενεκοι και οι δοσίλογοι. Σίγουρα οι όροι αυτοί ίσως ξενίζουν κάποιους, η ουσία τους βρίσκονται όμως στην παράδοση και τις ρίζες αυτού του λαού, στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος και της συνεχείας του.
Δεν έχουμε καμία τρεμούλα να νοιαστούμε με ποιο νόμισμα ο καπιταλισμός θα διεκπεραιώσει την επέλαση του. Έχουμε όμως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και το χαρακτηριστικό του κοινωνικού σιχτιρισμού, ως κομμάτι κι εμείς αυτής της κοινωνίας, να μην μπορούμε να ανεχτούμε άλλο πια νεοφασίστες και κάθε λογής καργιόληδες νεοφιλελεδες, απογόνους μαυραγοριτών να εκβιάζουν την ιστορική υπόληψη αγώνων αυτού του τόπου, που από εμάς αναγνωρίζονται με σεβασμό.(ακόμα και αν ιδεολογικά διαφωνούμε) .
Οι Κασσάνδρες δεν επιβεβαιώθηκαν στις εικασίες που έκαναν για τις εξουσιαστικές επιλογές των σοσιαλδημοκρατών του Σύριζα. Ο λόγος που οδηγήθηκαν σε λάθος υποθέσεις και συμπεράσματα ήταν ο φόβος της αφομοίωσης. Τα πραγματικά κινήματα που έχουν συγκεκριμένες στοχεύσεις, οργάνωση και αντιπροτάσεις δεν αφομοιώνονται αλλά εκμεταλλεύονται προς όφελος τους τις περιστάσεις. Η μονή ίσως προσέγγιση που τείνει να επιβεβαιωθεί (έντυπο του αυτόνομου χώρου), είναι αυτή που είχε την θέση, πως όλο αυτό που παρουσιάζεται είναι σχεδιασμός του Σύριζα για επιστροφή στη δραχμή ή για εμάς, απλά μια σοσιαλοδημοκρατικη διαχείριση, έξω από συνομοσιολογικά σενάρια.
Το ναι στο δημοψήφισμα αποτελεί νίκη της φασιστικής φάλαγγας των ξένων τοκογλύφων, νεοαποικιακου τύπου και των ντόπιων δουλικών τους. Σ’ αυτό το δημοψήφισμα, πέραν των όποιων στοχεύσεων του Σύριζα που είτε προσπαθεί να περάσει το δικό του σχέδιο, παρακάμπτοντας τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του, είτε προσπαθεί να κάνει μια ηρωική έξοδο, κρύβεται και ένα «όχι», που για μας κάτω από ένα άλλο πρίσμα, υποδηλώνει μια λαϊκή άρνηση και προωθεί την υποχρεωτική αφετηρία της οργής απέναντι στο φόβο και την υποτέλεια. Παράλληλα δημιουργεί συνθήκες ταξικού μισούς απέναντι στον εκβιασμό του ντόπιου και ξένου καπιταλιστικού ράιχ. Αυτό το υπόκωφο όχι με καθαρή στάση θα το υπερασπιστούμε συμμετέχοντας στο δημοψήφισμα καθώς οι σειρήνες της ιστορίας μας καλούν.
Αυτού του είδους τα όχι αποφεύγουν την θεωρία που προστάζει να μην λερώσουμε τα χέρια μας με τον πραγματισμό, συμμετέχουν στην προσπάθεια της μη εμπέδωσης του φόβου και των εκβιασμών και βάζουν ένα λιθαράκι παραπάνω στην νοοτροπία της ανυπακοής και της απειθαρχίας. Δεν θα περιμένουμε ταύτιση προταγμάτων ή ιδεολογικά κοινωνικά εχέγγυα παρόμοια με τα δικά μας, για να πάρουμε θέση, εναποθέτοντας την όποια μάχη για το μέλλον.
Το όχι ίσως θα σημάνει την αφετηρία της άρνησης κάθε λογής μέτρων που θα προσπαθήσουν να επιβληθούν ,θα διαχωρίσει έστω και στιγμιαία δυο κόσμους, αυτού της νοοτροπίας του «βαστά Ρόμελ να μην πέσουμε» και αυτού, της νοοτροπίας του όποιου αγώνα αντίστασης. Αγώνα προς μια κατεύθυνση που προστάζει η ιστορία και η παράδοση μας ακόμα κι αν το παιχνίδι δεν παίζεται με ορούς δικούς μας δηλ μιας επαναστατικής διαχείρισης.
Συνδιαμορφώνουμε αυτό το όχι, συμμετέχουμε κριτικά ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και μπολιάζουμε μέσα από αυτό τις συνειδήσεις της ρήξης. Συμβάλλουμε στην επιζήτηση της διεθνούς αλληλεγγύης ,ξυπνώντας τα αντανακλαστικά της παγκόσμιας εργατικής τάξης ως ένα κομμάτι κόσμου που προσπαθεί να μην γονατίσει στους εκβιασμούς. Είναι σουρεαλιστικό, λαοί όλου του κόσμου, να εκδηλώνουν την συμπάθεια και την αλληλεγγύη τους και εμείς να μιλάμε «για βαρκούλες που ανεμίζουν.
Σε κανένα ιστορικό δίλλημα οι επαναστάτες που δεν βολεύτηκαν από τον καθαγιασμό των καθαρών επαναστατικών υδάτων δεν απείχαν. Η στάση των ίσων αποστάσεων όπως στο παράδειγμα της Ουκρανίας δεν μας αρμόζει, και τα ιστορικά μάθημα των ελιγμών και τακτικισμών όπως του Βελουχιώτη ή του Κροποτκιν( η θέση του πχ για τον α παγκόσμιο πόλεμο) , μας απλοποιεί την επιλογή.
Υ.Γ.
Ξεκάθαρα για να προλάβουμε την κριτική για όποιον δεν καταλαβαίνει προβοκάρουμε λέγοντας πως ,κάνουμε τόσες πλάτες στον Σύριζα, όσες και το ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ στους Άγγλους.(κι αυτό γιατί όταν φωνάζουμε το γνωστό σύνθημα το εννοούμε κι όλας).
Καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε επιθετικές κινήσεις σε όσους κάνουν τεμενάδες στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και τα τσιράκια τους.( είτε δραχμής, είτε ευρώ).
Χαιρετίζουμε την παρέμβαση των συντρόφων στην πλατεία του Συντάγματος στις 22/06/2015.
ΕΝΤΥΠΟ «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ»
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Ήρθε η ώρα της επιβεβαίωσης για όσους υποστηρίζαμε ότι η εκλογή Σύριζα θα εντείνει και θα επιταχύνει τις ταξικές αντιθέσεις και τις επαναστατικές διαδικασίες. Στοιχειό των επαναστατών είναι ο ελιγμός και ο τακτικισμός, ώστε να επιτευχθούν χτυπήματα στην κυριαρχία ακόμα και με αντιφατικά μέσα. Υποχρέωση του επαναστάτη είναι να σπάει τα δόγματα και τις δοξασίες ακόμα και των επαναστατικών ευαγγελίων.
Αυτή τη φορά δεν θα κινηθούμε και δεν πρέπει να κινηθούμε ως οι νέοι Πόντιοι Πιλάτοι, με προτάγματα εκτός τόπου και χρόνου όταν μπροστά μας αντιπαραβάλλονται οι νεονενεκοι και οι δοσίλογοι. Σίγουρα οι όροι αυτοί ίσως ξενίζουν κάποιους, η ουσία τους βρίσκονται όμως στην παράδοση και τις ρίζες αυτού του λαού, στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος και της συνεχείας του.
Δεν έχουμε καμία τρεμούλα να νοιαστούμε με ποιο νόμισμα ο καπιταλισμός θα διεκπεραιώσει την επέλαση του. Έχουμε όμως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και το χαρακτηριστικό του κοινωνικού σιχτιρισμού, ως κομμάτι κι εμείς αυτής της κοινωνίας, να μην μπορούμε να ανεχτούμε άλλο πια νεοφασίστες και κάθε λογής καργιόληδες νεοφιλελεδες, απογόνους μαυραγοριτών να εκβιάζουν την ιστορική υπόληψη αγώνων αυτού του τόπου, που από εμάς αναγνωρίζονται με σεβασμό.(ακόμα και αν ιδεολογικά διαφωνούμε) .
Οι Κασσάνδρες δεν επιβεβαιώθηκαν στις εικασίες που έκαναν για τις εξουσιαστικές επιλογές των σοσιαλδημοκρατών του Σύριζα. Ο λόγος που οδηγήθηκαν σε λάθος υποθέσεις και συμπεράσματα ήταν ο φόβος της αφομοίωσης. Τα πραγματικά κινήματα που έχουν συγκεκριμένες στοχεύσεις, οργάνωση και αντιπροτάσεις δεν αφομοιώνονται αλλά εκμεταλλεύονται προς όφελος τους τις περιστάσεις. Η μονή ίσως προσέγγιση που τείνει να επιβεβαιωθεί (έντυπο του αυτόνομου χώρου), είναι αυτή που είχε την θέση, πως όλο αυτό που παρουσιάζεται είναι σχεδιασμός του Σύριζα για επιστροφή στη δραχμή ή για εμάς, απλά μια σοσιαλοδημοκρατικη διαχείριση, έξω από συνομοσιολογικά σενάρια.
Το ναι στο δημοψήφισμα αποτελεί νίκη της φασιστικής φάλαγγας των ξένων τοκογλύφων, νεοαποικιακου τύπου και των ντόπιων δουλικών τους. Σ’ αυτό το δημοψήφισμα, πέραν των όποιων στοχεύσεων του Σύριζα που είτε προσπαθεί να περάσει το δικό του σχέδιο, παρακάμπτοντας τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του, είτε προσπαθεί να κάνει μια ηρωική έξοδο, κρύβεται και ένα «όχι», που για μας κάτω από ένα άλλο πρίσμα, υποδηλώνει μια λαϊκή άρνηση και προωθεί την υποχρεωτική αφετηρία της οργής απέναντι στο φόβο και την υποτέλεια. Παράλληλα δημιουργεί συνθήκες ταξικού μισούς απέναντι στον εκβιασμό του ντόπιου και ξένου καπιταλιστικού ράιχ. Αυτό το υπόκωφο όχι με καθαρή στάση θα το υπερασπιστούμε συμμετέχοντας στο δημοψήφισμα καθώς οι σειρήνες της ιστορίας μας καλούν.
Αυτού του είδους τα όχι αποφεύγουν την θεωρία που προστάζει να μην λερώσουμε τα χέρια μας με τον πραγματισμό, συμμετέχουν στην προσπάθεια της μη εμπέδωσης του φόβου και των εκβιασμών και βάζουν ένα λιθαράκι παραπάνω στην νοοτροπία της ανυπακοής και της απειθαρχίας. Δεν θα περιμένουμε ταύτιση προταγμάτων ή ιδεολογικά κοινωνικά εχέγγυα παρόμοια με τα δικά μας, για να πάρουμε θέση, εναποθέτοντας την όποια μάχη για το μέλλον.
Το όχι ίσως θα σημάνει την αφετηρία της άρνησης κάθε λογής μέτρων που θα προσπαθήσουν να επιβληθούν ,θα διαχωρίσει έστω και στιγμιαία δυο κόσμους, αυτού της νοοτροπίας του «βαστά Ρόμελ να μην πέσουμε» και αυτού, της νοοτροπίας του όποιου αγώνα αντίστασης. Αγώνα προς μια κατεύθυνση που προστάζει η ιστορία και η παράδοση μας ακόμα κι αν το παιχνίδι δεν παίζεται με ορούς δικούς μας δηλ μιας επαναστατικής διαχείρισης.
Συνδιαμορφώνουμε αυτό το όχι, συμμετέχουμε κριτικά ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και μπολιάζουμε μέσα από αυτό τις συνειδήσεις της ρήξης. Συμβάλλουμε στην επιζήτηση της διεθνούς αλληλεγγύης ,ξυπνώντας τα αντανακλαστικά της παγκόσμιας εργατικής τάξης ως ένα κομμάτι κόσμου που προσπαθεί να μην γονατίσει στους εκβιασμούς. Είναι σουρεαλιστικό, λαοί όλου του κόσμου, να εκδηλώνουν την συμπάθεια και την αλληλεγγύη τους και εμείς να μιλάμε «για βαρκούλες που ανεμίζουν.
Σε κανένα ιστορικό δίλλημα οι επαναστάτες που δεν βολεύτηκαν από τον καθαγιασμό των καθαρών επαναστατικών υδάτων δεν απείχαν. Η στάση των ίσων αποστάσεων όπως στο παράδειγμα της Ουκρανίας δεν μας αρμόζει, και τα ιστορικά μάθημα των ελιγμών και τακτικισμών όπως του Βελουχιώτη ή του Κροποτκιν( η θέση του πχ για τον α παγκόσμιο πόλεμο) , μας απλοποιεί την επιλογή.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ «ΟΧΙ», ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ…….
Υ.Γ.
Ξεκάθαρα για να προλάβουμε την κριτική για όποιον δεν καταλαβαίνει προβοκάρουμε λέγοντας πως ,κάνουμε τόσες πλάτες στον Σύριζα, όσες και το ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ στους Άγγλους.(κι αυτό γιατί όταν φωνάζουμε το γνωστό σύνθημα το εννοούμε κι όλας).
Καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε επιθετικές κινήσεις σε όσους κάνουν τεμενάδες στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και τα τσιράκια τους.( είτε δραχμής, είτε ευρώ).
Χαιρετίζουμε την παρέμβαση των συντρόφων στην πλατεία του Συντάγματος στις 22/06/2015.
ΕΝΤΥΠΟ «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ»
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου